basit bir ergen geleneki olarak alışıla gelmiş olan tümce bütünü. das heißt: herkesin bir popisi vardır. yani diyor ki, bir insan yalnızca kendisinin yargıları ve inancıyla var olur. herkes kendinden sorumludur. yani japon kale, herkes tek!

daha ileri gider isek, her koyun kendi bacağından asılır. herkesin kararı kendine. kim karar veriyor : ben!

arkamdaki kapıdan soğuk geliyor. insan diyor ki, bu ne biçim bahar, ama insan bilmiyor, bahar öyle nazik bedenler için değil. nämlich: herkesin bahari kendine.

oysa ki, kapilari tavana koymuşlar. patatesleri de herşeyle beraber kızartmışlar. tadı bi garip.

neyse, yalnızlık her yerde ve tek kişilik.