uzundur yazmamıştım. yazmamamın nedeni, büyük ihtimalle, yaşanılan neden diyemiyorum bilmiyorum ama, yazışılan o garip şeyin gerilerde kalması, arada belki zorlayarak görüşmek vs.

veya?

hissettiğim şey sanki dünyanın en iyi hissiydi, alacakaranlık öncesi uykuya dalıp, alacakaranlıkta, haifif huzursuz kalkmak? bişey ifade ediyor mu? ya da evin (eğer ev diyebileceğin bişey varsa) ya da odanın, ışıklarını açmamışsın, ve şehrin tüm yorgunluğunun üstünü örtebilecek ışık, yarı açık veya açılmaya zorlanan gözlerini tatlı tatlı okşuyor. soru işareti. veya rüyalarında gördüğün, ve şehrin hiç gitmediğin o kısmı.

neden şu an? sildirdiğin blog aslında bişey ifade etmiyormuş. seni katmamın da anlamı yokmuş diyebiliriz. sonuç olarak, sen de benim hissettiğim kadar varmışsın.

hani hatırladığım herşeyi, bir anda bi yerlere yazayım durumu vardı ya, günlük değil de yıllık gibi, hatırladığım ilk şey nedir sorusunun cevabını uzatmam?

işte sadece hatırlanan birşey. işte o zamanlardaki şu an.

insan olmak düşündüğümden de zormuş. herkese söyleyip duruyorum da, acaba olayın ciddiyetinin farkında mıyım?

çocuk bencilliği, sorumsuzluk, ciddiye almama.

kendini daha çok düşünme. mutsuzluğa itaatsizlikte ısrar. 

ah, o da benmerkezcilikten çıkılmaması içindi değil mi?

müzik.

yine vurulduk ey kalbim.