yol yordam bilmiyorum,

‘şeylerin’ nasıl olması gerektiğine karar veremiyorum.

herşey doğru olmak zorundaymış gibi geliyor, denemem gereken şeyleri denemiyorum,

inandığım bi kaç bişey var, onların peşinden koşmaya çalışıyorum.

bazen niye yazdığımı, hatta neden daha sık yazmadığımı bilmiyorum.

yol yapıyorum uzundur, uzun yol yapıyorum.

daha içi dolu bi yazı / yorum zaten yazamıyor / yapamıyorum..

bütün bunlar biraz sıkarsa beni, şu sıralar sıkılmıyorum aslında,

oluruna bırakırım diyorum..

bişeyleri yazıp biyerlerde biriktirmek de, bi süre sonra, hissedilmişlikler kasası, o hiç açılmamalı kafiyesinde el sürülmez bir hal alabiliyor.. 

en son yahu biyerlere yazıp biriktirelim konuşmaları, belki böyle bi değişiklik korkusuyla hiç yazılmıyor. 

bazen sıkılıyorum..